علم حسابداری امروزه دارای یک چارچوب نظری است که شامل موارد زیر میباشد:
- اهداف گزارشگری مالی
- خصوصیات کیفی اطلاعات مفید
- مفروضات و اصول حسابداری
- اجزای گزارش مالی شامل چگونگی نمایش و طبقهبندی اطلاعات
-
اصول و روشهای محاسبه اطلاعات مالی
اهداف گزارشگری مالی
گزارشهای مالی به دو دسته «عمومی» و «با هدف خاص» تقسیم میشوند. هدف از گزارشهای عمومی بیان وضعیت اقتصادی شرکت و سود آوری آن است. مخاطب گزارشهای عمومی، سهامداران، سرمایه گذاران بالقوه، اعتباردهندگان، سازمانهای آماری اعم از دولتی و غیر دولتی، ارگانهایی که با واحد اقتصادی مورد گزارش از نظر فعالیت تجاری رابطه طولی یا عرضی دارند و... میباشد. امروزه (سال ۱۳۹۱ شمسی) این اطلاعات در قالب چهار صورت مالی اساسی (ترازنامه، صورت سود و زیان، صورت سود و زیان جامع و صورت جریان وجوه نقد)، یادداشتهای توضیحی همراه، گزارش حسابرس مبنی بر استاندارد بودن و صحت اطلاعات این گزارشها و همچنین گزارش عملکرد مدیریت به همراه گزارش بازرس قانونی است. گزارشهای عمومی باید بتوانند اطلاعاتی در اختیار استفاده کنندگان قرار دهند که آنها را در گرفتن تصمیم درست یاری کند و باعث گمراهی و تعبیر غلط نشود. چرا که تنها زمانی منابع مالی به صورت بهینه تخصیص مییابند که تخصیص دهندگان اطلاعاتی مربوط و قابل اتکا جهت تصمیم گیری در اختیار داشته باشند. همچنین گزارشات مالی عمومی در ارزیابی نقش مباشرتی مدیریت (Stewardship) نیز مفید است به این مفهوم که آیا مدیریت واحد اقتصادی از منابعی که در اختیار داشته به بهترین نحو استفاده کردهاست یا خیر.
گزارشهای با هدف خاص جهت بررسی موارد خاص و برای مصارف خاص تهیه میشوند. عمده این گزارشها عبارتند از گزارشهایی که برای مدیران شرکت تهیه میشوند که ممکن است روی فعالیت خاص واحد اقتصادی تمرکز داشته و بسیار تفضیلی باشد ویا گزارشی که در تعقیب پروندههای قضایی توسط بازرسان دادگستری تهیه میشود و یا اظهارنامه مالیاتی که استفاده کننده آن سازمان امور مالیاتی است.
ویژگیهای گزارشهای مالی (خصوصیات کیفی اطلاعات مالی مفید)
گزارشهای مالی برای مفید بودن باید دارای خصوصیت کیفی زیر باشند:
مربوط بودن
اطلاعات درون گزارش مربوط به موضوع مورد نظر تصمیم گیرنده باشد.
اتکا پذیری
اطلاعاتی قابل اتکاست که صادقانه، بی طرفانه، جامع و کامل و محافظه کارانه (با احتیاط) باشد.
قابل مقایسه بودن
اطلاعاتی که قابلیت مقایسه با اطلاعات دورههای دیگر مالی موجودیت اقتصادی یا موجودیتهای اقتصادی همان صنعت را نداشته باشد فاقد ارزش است چرا که امکان مقایسه را از تصمیم گیرندگان میگیرد.
قابل فهم بودن
گزارشات مالی باید برای استفاده کنندگان هدف قابل فهم باشد.
محدودیتهای اثر گذار بر گزارشات مالی
یک گزارش ایدهآل تمامی خصوصیات بالا را شامل میباشد در حالی که شرایط محیط در عمل باعث میشوند این خصوصیات در تضاد یکدیگر واقع شوند. برخی از این محدودیت ه به شرح زیرند:
به موقع بودن
تهیه گزارشات به زمان نیاز دارد و هرچه بخواهیم خصوصیات کیفی مطلوبتری ارئه دهیم به زمان بیشتری نیاز خواهیم داشت. این در حالی است که گزارشات مالی تنها در زمان ارزش دارند و برای مثال اگر گزارش عملکرد شرکتی برای سال ۱۳۹۲ در زمستان ۱۳۹۳ ارائه شود این اطلاعات فاقد ارزشند چرا که تصمیمگیرندگان نمیتوانند برای عملکرد سال ۱۳۹۳ از آن استفاده کنند.
غلبه منافع گزارش به هزینه آن
گزارش برای کمک به تصمیم گیری ذینفعان برای اخذ تصمیماتی است که به بالا بردن سود میانجامد. تهیه گزارش با صرف هزینه همراه است و هرچه بخواهیم خصوصیات کیفی مطلوبتری ارائه نماییم این هزینه افزایش مییابد. هزینه تهیه گزارش نباید از منفعت بلقوه آن بیشتر شود چرا که در این صورت نقض غرض شده است.
مفروضات حسابداری
این مفروضات روش طبقهبندی و گزارش دهی مالی را روشن میسازند و شامل موارد زیر هستند:
- فرض تفکیک موجودیت اقتصادی
- فعالیتهای اقتصادی و تجاری که در قالب یک مشارکت انجام میشود از فعالیت اقتصادی مشارکت کنندگان جدا در نظر گرفته میشود و این مشارکت به عنوان یک موجودیت اقتصادی مستقل در نظر گرفته میشود.
- فرض دوره مالی
- در جهت امکانپذیر ساختن تهیه گزارشات مالی، عملکرد پیوسته یک موجودیت اقتصادی به دورههای زمانی مساوی تقسیم میشود تا قابلیت مقایسه گزارشها فراهم آید.
- فرض تداوم فعالیت
- برای انتخاب روش محاسبات و تهیه گزارش فرض بر این است که موجودیت اقتصادی جاودانهاست و فعالیتهای آن تا آیندهای دور ادامه خواهد داشت مگر اینکه شواهد محکمی خلاف این فرض وجود داشته باشد.
- فرض واحد پول
- در حسابداری پول واحد کمی کلیه رویدادهای مالی است. در نتیجه تمام مقادیر از مرحله ثبت باید به واحد پولی تبدیل شود که معمولاً ارز رایج کشور میباشد (در ایران ریال).
اصول حسابداری و استانداردها
ثبت رویدادها در دفاتر بر مبنای اصول پذیرفته شده و استانداردهایی که توسط هیئتهای تدوین استاندارد تهیه میگردد انجام میپذیرد. اصول بنیادین حسابداری به قرار زیرند:
- اصل قیمت تمام شده
- وقایع مالی به قیمت تمام شده در دفاتر ثبت میگردند.
- اصل تحقق
- تا زمانی که یک واقعه مالی محقق نشود ثبتی از بابت آن صورت نمیگیرد.
- اصل تطابق هزینه با درآمد
- هزینههای ثبت شده در یک دوره مالی باید با درآمدهای ثبت شده در آن دوره رابطه علت و معلولی داشته باشد.
- اصل ثبات رویه
- روشها و عناوین استفاده شده برای ثبت وقایع مالی در یک دوره و دورههای مختلف باید یکسان باشد.
- اصل ارزیابی اهمیت
- روشهای ثبت و طبقهبندی رویدادهای مالی باید بر اساس اهمیت ریالی آن رویداد انتخاب شود. مثال بارز رعایت این اصل هزینه نمودن مبلغ خرید یک دستگاه منگنه است در حالی که شرکت ممکن است بیش از ۵ سال از آن بهره ببرد. اگر این اصل را در نظر نمیگرفتیم مبلغ آن باید به عنوان دارایی جاری شناسایی میشد و در مدت چند سال مستهلک میگشت.
دیدگاهها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.