🔹 ضوابط و جداول جدید در مقایسه با قانون قبلی یعنی مواد 150 و 151 تغییرات گسترده ای داشته است. یکی از این تغییرات ماده 12 این بخشنامه می باشد. در ماده 12 آمده:

🔹 چنانچه بهای تمام شده یک دارایی ﺗﺤﺼﯿﻞ ﯾﺎ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﮐﻤﺘﺮ از 10 درﺻﺪ ﺣﺪ ﻧﺼﺎب ﻣﻌﺎﻣﻼت ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮﮔﺰاری ﻣﻨﺎﻗﺼﺎت در آن ﺳﺎل ﺑﺎﺷﺪ، در ﺳﺎل تحصیل ﯾﺎ ایجاد ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻬﻼک ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد.

🔹 در ماده فوق با 4 مفهوم سروکار داریم:
1- بهای تمام شده دارایی غیرجاری(ثابت)
2- حد نصاب معاملات کوچک
3- سال تحصیل
4- نحوه استهلاک


🔹 مثال
🔹 فرض کنید شما یک دستگاه پرینتر به مبلغ 8500000 ریال در تاریخ 1395/10/22 خریداری کردید. از طرفی 10% حدنصاب معاملات کوچک برای سال 1395 مبلغ 20000000 ریال است. طبق ماده 12 ضوابط استهلاک، چون بهای تمام شده پرینتر تحصیل شده از حد نصاب معاملات سال 1395 کمتر است (20000000>8500000) بنابراین کل مبلغ پرینتر به عنوان هزینه در سرفصل هزینه ها ثبت می شود. یعنی پرینتر مورد نظر در سال تحصیل به طور کامل(100%) مستهلک می شود.

🔹 نکته: ما حد نصاب سال 1395 را مدنظر قرار دادیم چون پرینتر در سال 1395 خریداری(تحصیل) شده است.

🔹 اگر بهای تمام شده دارایی تحصیل شده از حد نصاب معاملات سال تحصیل بیشتر باشد، دارایی باید در سرفصل دارایی های غیرجاری(دارایی ثابت) ثبت شود و طی مدت معین در جداول استهلاک، باید مستهلک شود.

🔹 منظور از تحصیل دارایی، خرید و یا دریافت دارایی به هر نحو می باشد.

نتیجه گیری:
🔹 می توان گفت ماده 12 ضوابط استهلاک یکی از معیارها و راهکارهای مفید برای حسابداران و بنگاههای اقتصادی محسوب می شود. چراکه دیگر نگران ثبت دارایی در سرفصل هزینه و یا دارایی نیستند.

🔹 چون در قانون قبلی هر دارایی ثابتی که برای بیش از یک دوره مالی استفاده میشد باید در سرفصل دارایی غیرجاری ثبت و طی مدت معین مستهلک می شد خواه بهای تمام شده این دارایی بسیار اندک بود(مثلا 50000 تومان) یا بهای تمام شده میلیونی. اما با این ماده یک شاخص مهمی وجود دارد که با آن شاخص حسابداران به راحتی می توانند تشخیص دهند این دارایی در سرفصل هزینه ها ثبت شود و یا در سرفصل دارایی غیرجاری.